Titel
From the series Brick Farm
From the series Brick Farm
2012 - nu
Verschillende locaties in Zeebrugge en Brugge
Wanneer het team van kunstenaar Adrián Villar Rojas een studio in een voormalige baksteenfabriek rondom het Argentijnse Rosario betrok, vonden ze een groot aantal nesten van de Hornero vogel. Precies die nesten bezorgen de kleine, Zuid-Amerikaanse vogel zijn roemrijke status. Hun uit modder gebouwde constructies kopiëren wonderwel de oeroude modderovens die van vitaal belang waren voor de vroege landbouwpopulatie in Argentinië, Zuid-Brazilië en Uruguay. Elk nest is een waar huzarenstukje van dikke, stevige muren geplaatst op een bodem van takken. De Hornero zoekt als uitvalsbasis altijd een door de mens gecreëerde structuur. Lantaarn-, elektriciteits- of telefoonpalen, maar ook gevels van huizen, kerken of kantoorgebouwen worden bezet. Zo worden de vogels als ‘synantroop’ beschouwd: dieren die profiteren van de menselijke habitat om hun eigen voortbestaan te verzekeren.
In de Hornero ziet Villar Rojas zijn eigen artistieke praktijk gekristalliseerd. Zijn werk verkent immers de notie van het Antropoceen - oftewel het tijdperk waarin de invloed van de mens op de natuur doorslaggevend is. Na de ontdekking van de nesten, integreerde Villar Rojas’ team ze in hun onderzoek. Ze herstelden en restaureerden verlaten nesten door de constructietechniek van de Hornero te imiteren via modder, twijgjes, klei, speeksel en andere materialen. De installatie van de geassembleerde nesten buiten hun territorium creëert een coëxistentie tussen deze Argentijnse vogelsoort en de flora, fauna, en architectuur van andere omgevingen. Voor Beaufort en de Triënnale van Brugge verspreidde het team van Villar Rojas een tachtigtal nesten over Zeebrugge en het meer stedelijke Brugge.
"Ik kan niet spreken over mijn kunstenaarspraktijk als ‘kunstwerken maken’”, zegt Villar Rojas. "Ik denk dat er maar één overkoepelend project is, dat mijn leven lang zal duren. Dit project vertrekt vanuit de vraag 'Wat kan overleven? Wat laat geen sporen na?’ Paradoxaal genoeg is het zo dat ik om mijn werk te maken materie verspreid over de hele wereld.” Wat deze nesten betreft, zal de natuur beslissen of ze na de tentoonstelling nog aanwezig zullen zijn.
Dit kunstproject kwam tot stand in samenwerking met Triënnale Brugge.
Onderstaande overzichtskaart geeft een idee waar de nestjes in Zeebrugge geïnstalleerd werden. Volgens het artistieke concept mogen we geen exacte locaties meegeven.
Welke nestjes vroeg verdwijnen of welke na de tentoonstelling nog aanwezig zijn, wordt door de natuur bepaald. Hou er dus rekening mee dat bepaalde nestjes niet meer aanwezig zullen zijn tijdens uw bezoek.
Locatie
Verschillende locaties in Zeebrugge en Brugge
Zeebrugge
De nestjes werden verspreid doorheen Zeebrugge dus hier is geen dichtstbijzijnde tramhalte, fiets- of wandelknooppunt.
Essay
Argentinië, ° 1980
Adrián Villar Rojas leeft nomadisch en focust zich hoofdzakelijk op grootschalige, site-specifieke installaties. Zijn werk verschijnt vaak op locaties waar een apocalyptische sfeer hangt. Daar verbeeldt hij hoe de menselijke beschaving ten onder zou kunnen gaan of hoe een futuristische cultuur zich zou kunnen aandienen. Thematisch speelt Villar Rojas met begrippen als eindigheid, tijdelijkheid en vergankelijkheid. Hedendaagse kunst moet volgens de kunstenaar niet voor de eeuwigheid gemaakt worden. Zijn installaties worden vaak vernietigd aan het einde van een tentoonstelling, of deels overgedragen in nieuwe creaties.
Adrián Villar Rojas vertegenwoordigde Argentinië in 2011 op de Biënnale van Venetië. Hij heeft solotentoonstellingen gehad in onder andere Marian Goodman in New York en het Moderna Museet in Stockholm. In 2014 inaugureerde hij het laatste deel van de High Line in New York met een serie sculpturen getiteld The Evolution of God. In 2017 gaf het Metropolitan Museum of Art Rojas de opdracht om een werk te maken dat hij The Theater of Disappearance heeft getiteld voor hun jaarlijkse dakinstallatie.
Hij ontving talrijke prijzen, waaronder de Sharjah Biennial Prize, uitgereikt door de Sharjah Art Foundation (2015); de Zurich Art Prize in het Museum Haus Konstruktiv (2013); de negende Benesse Prize op de 54ste Biënnale van Venetië (2011); de Nuevo Banco de Santa Fe Scholarship for Young Artists (2006); en de eerste prijs op de Bahía Blanca Biennial, gehouden in het Contemporary Art Museum van Bahía Blanca, Argentinië (2005).