Laure Prouvost

“Vrouwelijk, zelfstandig naamwoord. Slijmerig, liquide, kneedbaar. 9 breinen, 8 tentakels, heeft 3 harten en blauw bloed. Elegant, kan inkt spuiten, om te koken en te schrijven. Transparant. Grijsbruin. Zeer krachtig. Brein op een plateau.” Aldus beschrijft Laure Prouvost de octopus in haar Legsicon, uitgegeven bij haar solotentoonstelling Am-Big-You-Us Legsicon in het M HKA twee jaar geleden. Prouvost blijft gebiologeerd door dit zeewezen, dat zich geregeld laat zien in haar video’s, sculpturen, (geluids)installaties en performances.

Op het strand in De Panne spoelt een gigantisch exemplaar aan. Haar tentakels symboliseren hoe Prouvost - eveneens aangespoeld in het meertalige België - zich tussen de verschillende culturen en vormen van communicatie moest manoeuvreren. Ze spreidt haar tentakels over het zand en tast ondertussen met haar zuignappen voorzichtig de omgeving af. Met een lampje in de hand wijst ze je de weg. Maar liefst zestig procent van de intelligentie van de octopus schuilt in haar tentakels. Haar gedachten, aanrakingen en bewegingen versmelten. Synesthesie, het vermogen om een zintuiglijke indruk te linken aan een andere zintuiglijke indruk, vormt haar grootste troef én overlevingsstrategie. Die tactiliteit vindt ook haar weg naar het oeuvre van Prouvost. Via een korte leuze spreekt ze de toeschouwer dikwijls rechtstreeks aan, en dompelt je zo onder in een bijzonder sensoriële omgeving. 

Met een humoristische knipoog vergelijkt Prouvost bovendien de octopus met de menselijke ‘ways of coping’: de octopus houdt een stekker, telescoop en andere werkinstrumenten stevig vast in haar tentakels die begroeid zijn met mosselen en borsten. Zo ook een laars van één van de ruiters van het kunstwerk Men van Nina Beier op de golfbreker in Nieuwpoort.