Nicolás Lamas

In Unstable Territories werden twee stukken spiegelend materiaal  bewerkt. Nicolás Lamas sneed de contouren van de Europese landkaart uit en schoof de stukken in elkaar tot een staande sculptuur. Vaak degraderen cartografen namelijk precies die wateren tot een soort leegte of opvulruimte: ze moeten het afleggen tegen de gedetailleerd beschreven landgebieden. Deze delen terrein op, markeren grenzen en dus dikwijls ook eigendom. Daarentegen hebben de zeeën of oceanen - die nochtans 71% van de aarde beslaan - weinig geopolitiek belang. Lamas doet hier het omgekeerde. De uitgesneden of 'negatieve' ruimte is dit keer het land, en niet de zeeën of oceanen.

In het perspectief dat we als mens ontwikkelen, omvatten we zelden het volledige plaatje. Ofwel ontbreekt het ons nog aan bepaalde kennis, ofwel rangschikken we de kennis die we al hebben - net als de ‘land’-kaart - uiterst subjectief. Denk bijvoorbeeld aan Afrika, een continent dat in werkelijkheid vele malen groter is dan de wereldkaarten doen vermoeden. Toch kunnen we zélf die verhoudingen in twijfel trekken, meent Lamas. Met zijn sculptuur herinnert hij de toeschouwer tegelijk aan de lichamelijke relatie tot onze omgeving door te werken met spiegelend materiaal.

Na de tentoonstelling verhuisde het kunstwerk van park Paelsteenveld naar het woonzorgcentrum Jacky Maes.