Oliver Laric

Op het eerste gezicht lijkt Oliver Larics oeuvre gericht op het hedendaagse nabestaan  van traditionele beeldhouwkunst. Eén van zijn langetermijnprojecten is de website threedscans.com waar hij digitale scans beschikbaar stelt van sculpturen en objecten waarvan het copyright verlopen is. Hierdoor kan iedereen de scans van het originele beeld gebruiken en 3D-printen. Zijn praktijk is echter complexer. 

Laric zoekt naar nieuwe vormen van hybriditeit en variatie die ontstaan tijdens de distributie van objecten en beelden. Hij tracht te ontsnappen aan de rigide termen die het idee van authenticiteit en auteurschap definiëren en kijkt naar creaties die gemaakt worden in de grijze zones van interpretatie. ‘Morphing’, de fysieke transformatie die een personage doormaakt, is een terugkerend thema in zijn video's, installaties en sculpturen. Een computer-algoritme berekent hierbij de overgang, waardoor een vloeiende transitie verzekerd is en talloze nieuwe ontwerpen gecreëerd kunnen worden.

In Middelkerke toont Metamorphosis de mutatie van een gewone pad, of Europese pad, naar een tafel. Laric ontrafelt deze transformatie grondig. Elke transformatiefase is een sculptuur op zich, van gelijk gewicht en belang. Laric is hierbij geïnteresseerd in het idee van identiteit, en de complexiteit en ambiguïteit ervan. Doorheen de geschiedenis werden de grenzen tussen man en vrouw, dier en mens, duidelijk afgebakend. In verschillende culturen worden onbepaalde, grijze zones gezien als gevaarlijke broeihaard voor de creatie van het groteske. Zwakke grenzen werden namelijk beschouwd als de plaats waar monsters werden geboren, zoals in het Latijnse gedicht 'The Metamorphoses' van Ovidius. Laric daarentegen is juist op zoek naar het niet-binaire, naar poreuze grenzen en naar transformaties. In zijn werken komen veel in elkaar verstrengelde menselijke en niet-menselijke gedaantes voor. Door het afbeelden van creaties die minder gedefinieerd zijn door categorieën, maakt Laric plaats voor een nieuwe relatie van onderlinge afhankelijkheid die de superioriteit van de mens expliciet ongedaan maakt.