Filmprogramma: Carte Blanche

Datum

Locatie

Mu.ZEE
Romestraat 11,
8400 Oostende

Evenement

"I cannot go into a film without seeing myself, I wait for me. In the interval just before the film starts, I wait for me."

- Frantz Fanon

Carte Blanche

Carte Blanche is een filmprogramma bedacht door beeldende kunstenaars Sandra Heremans en Maxime Jean-Baptiste. In de loop van hun artistieke relatie reflecteerden ze in de brede zin over wat de afwezigheid van ‘beeld’ juist betekent, zowel in cinema als voor zichzelf als maker. Elementen als ‘non-image’, ‘out-of-frame’ of het zwarte beeld blijven hen bezielen en keren regelmatig terug in hun eigen audiovisuele praktijk. Deze noties dwongen Sandra en Maxime opnieuw na te denken over een bepaald soort industriële cinema, die sommige lichamen aanvalt, doodt en opnieuw doodt. Het zijn de lichamen in de marges van de samenleving; de buitenaardse lichamen; de vreemde lichamen in een witte, westerse maatschappij.

Wanneer je als kind jezelf op het scherm ziet, niet als held, maar als ‘wilde’, hoe vind je dan je plaats, jouw beeld? Misschien valt het wel te vinden in dit interval waarover Fanon spreekt: in het interval dat plaatsvindt vlak voor de film, in het donker en de duisternis. Misschien kunnen we het daar terugvinden, misschien kan men daar zijn. Over dit onderwerp besloten Maxime en Sandra te corresponderen door middel van brieven, die voorgelezen worden in de pauzes tussen de films; de 'pauze' als plek van uitwisseling, van delen, van allianties.

Praktisch

Carte Blanche vindt plaats in Mu.ZEE op 30 oktober van 14u tot 16u. Gratis, zonder reservatie. Meer info via info@monokino.org

Carte Blanche kadert in het programma Cracks & Crumbles van Monokino voor Beaufort 21. Bekijk het volledige programma hier of download de brochure hieronder. 

Over de kunstenaars

Maxime Jean-Baptiste is een filmmaker gevestigd in Brussel en Parijs. Hij is geboren en getogen in de context van de Guyanese en Antilliaanse diaspora in Frankrijk, als zoon van een Franse moeder en een Guyanese vader. Zijn interesse als kunstenaar is om in de complexiteit van de westerse koloniale geschiedenis te graven door de overleving van trauma’s uit het verleden in het heden te detecteren. Zijn audiovisuele en performance-werk is gericht op archieven en vormen van re-enactment als perspectief om een levendige en belichaamde herinnering te bedenken. Sandra Muteteri Heremans verkende in eerdere werken haar (familie) archief. Dit archief belichaamt een (verlaten) leven in Rwanda en blijkt gematerialiseerde getuigenissen van grotere politieke verhalen. Dit archief werd onder andere gebruikt in haar installatie Becoming the Other, die tentoongesteld werd in KVS, Brussel, en later ook als beeldmateriaal voor haar experimentele kortfilm La Mazda Jaune et Sa Sainteté, waarin ze het politieke en intieme potentieel verkende door middel van een zeer solide en ritmische montage van foto’s, archiefmateriaal en het ontbrekende beeld: het zwarte beeld. Door middel van dit zwarte beeld onderzoekt ze stilistisch het proces van herinnering en herinnering. De film werd vertoond op verschillende filmfestivals zoals het International Film Festival Rotterdam (NL), Dock Leipzig (DU) en Ann Arbor (US). Momenteel werkt ze aan haar volgende project Gusubira Imuhira: verhalen van een Rwandese student in de URSS (werktitel).